Antwoord: Religieuze vonnissen die worden gemanifesteerd worden niet per plaats en tijd gewijzigd door beïnvloeding van de menselijke morele principes en het gemanifesteerde religieuze vonnis schept ook geen ruimte voor flexibiliteit. Veeleer de toewijding van de gelovigen, de gehoorzame en vrome mensen neemt juist toe. Mijn observaties in de genoemde regio’s leert dat de boerka en sluier ter verkrijging van leiding door de Europese vrouw is geadopteerd. Hoe waar zijn de woorden van Mawlana Rumi: “De uitgaande maan haar werk is het ziften van het licht, terwijl het gezifte licht overvloedig fonkelt op de horizonten van de hemelingen en de glans van het maanlicht fonkelt, behalve zijt er resterende honden die blaffen.” Naast de beroemde ahadiths, bewijzen en benadrukken de vorstelijke verzen Surah al-Nur en al-Ahzab het belang van de sluier en daarom is in de tijd van de Qur’an tot vandaag de dag de sluier en hijab als een speciaal belang gebleven wat volgens de taal van de islamitische wet als noodzaak wordt beschouwd.

Uit deze hadith is bewezen dat niet alleen mannen voorzichtig moeten zijn in het sluieren. Integendeel, het is ook noodzakelijk dat de vrouw deze voorzichtigheid betracht. Ongelovigen, polytheïsten, heidenen en afvalligen, hebben echter niet de rationaliteit voor deze morele verantwoordelijkheid van Allah’s wetten. Ze trachten de groenigheid te beschadigen als oncontroleerbare dieren, maar op de goedgelovige moslimvrouwen worden de wetten van Allah goed verordend. Dus het is van noodzaak om in die regio’s vooral de  moslimvrouw in gedachten te houden.

Allah zegt: “En beveel de gelovige vrouwen dat zij haar ogen neergeslagen houden en haar bescheidenheid bewaken en haar schoonheid niet tonen, behalve wat daarvan zichtbaar is; en dat zij haar hoofdbedekkingen over haar boezem laten hangen, en haar schoonheid niet tonen, behalve aan haar echtgenoten of haar vaders of de vaders van haar echtgenoten” [وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُيُوبِهِنَّ ۖ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ – 24:31].

In dit vers heeft Allah uitsluitend de gelovige vrouwen verordonneerd om de grenzen van hun blik te beschermen, alvorens hun privé-delen. Zoals de blik de ergste oorzaak is om bescheidenheid te verwonden. Dat wat nadat de blik in schisma [fitna] verstrikt raakt, is die deugd die aan alle kanten een uitnodigend zicht is, dat is dus het gezicht tot de onderkant van de nek zijn golfvormige zicht [boezems], beiden die hoge plaatsen op de lijst van schisma nemen. Daarom was het goddelijke verordend om de schoonheid uitsluitend te vertonen aan de echtgenoot of vader, behalve aan de vreemdeling, en de boezems te verbergen onder een hoofdbedekking [Khimar].

In een ander vers wordt het Goddelijk geopenbaard: “O Profeet! Zeg tot uw vrouwen, en uw dochters en de vrouwen der Moslims, dat zij een gedeelte van haar doeken over haar gezicht laten hangen” [يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ۚ  – 33:59].

In dit vers is in plaats van de Khimar [hoofddoek of hijab] de verordening van de jilbab [kledingstuk of mantel]. In het Arabische woordenboek wordt de jilbab genoemd als de kledingdracht dat het hele lichaam van hoofd tot teen verbergt. Dit zou kunnen betekenen dat het de kledingdracht betreft die door vrouwen op het Indische subcontinent wordt gedragen wanneer ze hun huis uitgaan, waarbij het hoofd bedekt is [Khimar, hijab]. Het grootste deel van het gezicht is ook bedekt [Niqab][note]Niqab is noodzakelijk verplicht (wajib). Zie Fatawa Ridawiyyah vol. 22 p. 205, Durr al-Mukhtar vol. 2 p. 93, Bahaar-é-Shariat vol. 3 p. 482[/note] en van het lagere naar het bovenste deel van de lichaamsvorm is niks zichtbaar.

Het verwijst ook naar dat kledingdracht dat, buiten een klein verschil, wordt gedragen door mannen en vrouwen in de regio’s van Marokko, Tunesië, Egypte en omgeving. Het kledingstuk wordt uitgestrekt naar het hogere deel van de nek, dat mooi het hoofd en de oren [Khimar, hijab] en een deel van het gezicht bedekt [Niqab]. De lengte is van de hals tot de enkel en de breedte is zo verbreed dat de lichaamsvorm van boven naar beneden onwaarneembaar blijft.

De derde verordening van de sluier is in dit Quranvers: “En bejaarde vrouwen die geen hoop op het huwelijk koesteren, voor haar is het geen zonde als zij zonder haar schoonheid te tonen, zich van bovenkleren ontdoen. Maar als zij dit nalaten is dit beter voor haar. En Allah is Alhorend, Alwetend” [وَالْقَوَاعِدُ مِنَ النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا يَرْجُونَ نِكَاحًا فَلَيْسَ عَلَيْهِنَّ جُنَاحٌ أَن يَضَعْنَ ثِيَابَهُنَّ غَيْرَ مُتَبَرِّجَاتٍ بِزِينَةٍ ۖ وَأَن يَسْتَعْفِفْنَ خَيْرٌ لَّهُنَّ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ – 24:60].

In het genoemde vers wordt het ontslag van de verplichting van de sluier gegeven aan vrouwen die in de menopauze zijn [de menstruatie is gestopt] of die niet geschikt zijn voor de voorliefde van het huwelijk. De hermeneutieken [Mufassirin] zeiden dat dit vers verwijst naar zulke oude vrouwen waarbij de man geen voorkeur geniet. Die vrouwen verdienen het ontslag dat zodra ze uit huis vertrekken dan is voor hen de boerka, mantel, of een specifiek kledingstuk of dekmantel geen verplichting die wordt gebruikt als een middel om zichzelf te bedekken. Echter, om voorzichtigheid te betrachten dan is het met de mantel of hoofdbedekking naar buiten te gaan beter voor hen.

Door de genoemde verzen naast elkaar te plaatsen, komen er drie dingen naar voren met betrekking tot de sluier; het gebruik van khimar [hoofddoek] of jilbab [kledingdracht die de gehele lichaamsvorm en gezicht dekt] of het ontslag van beide en tenslotte het doel kenbaar maken dat de grenzen van de verplichting van bescheidenheid te beschermen. Het vrouwelijke leven is verdeeld in drie voorwaarden; vóór de adolescentie, tijdens de adolescentie en na de adolescentie [menopauze]. Voordat men te voet zet in de puberteit, moet het meisje zich vastklampen aan de khimar [hoofddoek, hijab] of eraan wennen. En het te voet zetten in de adolescentie tot aan de menopauze moet men door middel van een jilbab hun goddelijk gegeven, mooi lichaam, waar men trots op moet zijn, beschermen. Dan is het in speciale situaties vanaf de menopauze tot het graf, hoewel aangeraden om de hijab te dragen, niet noodzakelijk voor hen. Bij ontslag ligt de grotere superioriteit echter in de deugd van aansporing die wordt gegeven om nog steeds voorzichtigheid te betrachten in hun leven. Dus het belang van de sluier voor de moslimvrouwen om deze noodzaak te bevatten en aandacht te schenken aan hun bescheidenheid. Nu hebben mannen in Europa en Amerika de vrouwen laten wennen aan de naaktheid net als de honden en apen. In clubs en amusementsgebieden dragen mannen volledige broeken, overhemden en jassen, naast hun moeder, dochters en gerelateerde vrouwelijke verwantschappen terwijl de vrouwen met hen halfnaakt aanwezig zijn. Dit dierengedrag krijgt de spreekwoord als een bevrijding van de vrouw. Moslimvrouwen moeten hier attent in zijn, anders zullen ze zich vermengt worden in de zogenaamde bevrijding van de middeleeuwse vrouwen en hun sentiment van bescheidenheid achter zich laten en zodoende in beslag worden genomen door de toorn van de Almachtige. En Allah is de beter wetende.