Vasten (Ramadan)

Maanwaarneming

Vraag: Wat is het oordeel van de voortreffelijke leermeesters [Ullama] en de wetsgeleerden [Mufti’s] in de volgende kwestie: Sommige moslimorganisaties in Nederland en België baseren hun Ramadan en Eid op de aankondiging van Saoedi-Arabië. En sommige organisaties in Nederland baseren zich op de gebonden inheemse waarnemerscommissie. En enkele groepen baseren zich op de vonnissen van de geleerden van Engeland en daarmee wijzigen zij hun maankalender op de noties van Ramadan en Eid.

Welke van de hierboven genoemde worden beschouwd op de Islamitische wet?

Antwoord: Onze geleerden hebben deze kwestie als zodanig verholpen dat de komst van Ramadan of Eid nooit gebaseerd is op de mening van een astronoom, want de Profetische overlevering leert ons met betrekking tot de Ramadan dat het volbrengen van de maand Shaban op zijn 30e of 29e dag afhankelijk is van de maanwaarneming. Alleen het vernemen van de nieuwe maan en anderen [d.w.z. maan en zon] is niet genoeg. Daarom wordt het genoemd in het saillante boek van al-Imam Ibn Abidin al-Shami “Radd al-Muhtar ala al-Durr al-Mukhtar”:

صَرّح به علمائنا من عدم الاعتماد على قول اھل النجوم في دخول رمضان لان ذلك مبنی علی ان وجوب الصوم معلق برویة الھلال لحدیث صوموا لرؤية


De geleerden zijn duidelijk omtrent de aankomst van Ramadan. Grondstelling vindt niet plaats op de meningen van de mensen der chronologie. Echter, de verplichting en afhankelijkheid omtrent de Ramadan-maand is dat de maan visueel moet worden waargenomen op 29 Shaban. Want het wordt vermeld in de Profetische overlevering; waarneem de maan en vast.


In de Profetische overlevering wordt er genoemd dat het waarnemen van de nieuwe maan een verplichte handeling is voor de Ramadan, dus het zoeken of te vernemen omtrent de nieuwe maan wordt vanaf het begin in geen enkele vorm genoemd. Zelfs dan, hebben sommige heren, waarschijnlijk als gevolg van groepsdruk, het waarnemen verwekt door alleen maar te vernemen. Zij trachtte dit toe wanneer de nieuwe maan niet is gevestigd [geen visueel waarneembaarheid], door de nieuwe maan toch aan te nemen als waarneembaar op zo’n een manier dat ergens in de wereld, in welke zone van de aarde dan ook, aan de horizon de nieuwe maan is geboren [d.w.z. via deze-en-deze was het vernomen].

Ik, de havenot schrijver van deze brief –moge hij Goddelijk vergeven worden!—, ben niet vrijmoedig in het bijzijn van de geleerden. Hoewel de vraagsteller hierover zijn kennis wilt vergroten, moet ik het belang van deze vraag in de juiste overeenstemming van de Islamitische wet en zijn attributen en al zijn bewoordingen wijzen, zodat het bewijs zinvol wordt, waarin van het begin tot de dag van vandaag bekend is onder alle geleerden. Waarom zouden we onszelf distantiëren [van de geleerden]? Waarbij de verplichtende regels omtrent het vasten standvastig werd vastgehouden en daarbij ook de barricade [d.w.z. dat er geen meningsverschil bestond]. Islamitische vasten betekent van ochtendschemering tot zonsondergang zich onthouden van consumeren en copuleren. Echter is de betekenis niet alleen tot daar gebonden. Het heeft een andere betekenis die in woordenboeken wordt vermeld en tevens in de Qur’an wordt hetzelfde vermeld; عدم تکلم “praat niet”. Betekent dit dat een willekeurige moslim zijn eigen betekenis kan bepalen en de Islamitische wet kan schenden waarop tot op de dag van vandaag alle geleerden hebben vertrouwd? –Absoluut niet!— Op dezelfde manier hebben het gebed, hajj en zakat vaste terminologieën in de Islamitische wet. Dus als betekenissen als iets anders worden toegeschreven, zal het Islamitische systeem uiteenlopen. Het is op zo’n manier verzacht zoals een speeltje dat men kan doen wat hij wenst en zodoende het aantast. –Allah verhoede!—

Niettemin heeft waarneming ook een vorm van vernemen, echter alsdan behoren er twee objecten aanwezig te zijn naar aanleiding van het lijdend voorwerp is alleen bepalend met twee objecten. Deze uitspraak is beroemd onder geleerden, maar voor de vraagsteller om meer een kalmerend hart te hebben wordt een betrouwbare referentie [hieronder] getoond.

 

Allamah al-‘Ayni heeft gezegd:

Waarneming [رُؤیتھما ] is samen met de Ra [رَا] en met de orthografische teken hamza [ء] bij elkaar رؤئ. Dit betekent kijken met de ogen van het gezicht, omdat dit een onmiddellijk objectief overdracht is [eveneens bij رُؤیتھما  is er slechts één objectief], voorts betekent dit ook om iets te ‘kennen’, behoudens indien er twee objecten zijn in het lijdend voorwerp. [Umdah al-Qari fi Sharh Sahih al-Bukhari – Vol. 10 – p. 295]

Dus, degenen die geloofden dat waarneming gebaseerd is op ‘kennen’, waar zijn dan de twee objectieven verborgen? In geen geval kunnen ze het tentoonspreiden, dus waarom zou men de leringen van de vrome voorgangers [al-Salaf al-Salih] verlaten.

Vaste benoeming in de maankalender en zonnekalender is niet mogelijk, omdat geen enkele een vaste fase heeft en daarom wordt onthuld:

لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ – 36:40


Het is de zon niet geoorloofd, dat zij de maan inhaalt, noch kan de nacht de dag voorbijstreven; en ieder zweeft in een kringloop voort.

Dus degenen die gehoorzaam zijn aan het fixeren [van een vaste tijd] van het begin en het beëindigen van de maankalender [voor de waarneming] dan zijn zij niet volgens de Islamitische wet. In plaats daarvan volgen ze hun eigen verlangens.

De Saudiërs beschouwen hun Ramadan en Eid en ook hun vakantie op hun Umm al-Qura kalender. Met betrekking tot hun vakantie is het misschien noodzakelijk om dat te baseren op een vaste kalender, maar om de bepaling van de eerste en de laatste dag van de Ramadan en de Eid-feesten te baseren op een astronomische kalender is zeker in strijd met de Islamitische wet. Met betrekking tot de hierboven genoemde (d.w.z. vaste maankalender, waarneembare aankondigingen of de Saoedische aankondiging) maakt men dus niet in staat om de Islamitische wet te volgen.

Met betrekking tot de inheemse maanwaarneming commissie in Nederland, zij hebben een geleerdenverenigingen afdeling die beslissen over religieuze aangelegenheden en de waarneembaarheid van de nieuwe maan. Als hun beslissingen worden vastgesteld binnen de grenzen van de Islamitische wet, dan is hun werk in aanmerking en bewonderenswaardig.

De vraagsteller heeft de Nederlandse organisaties in drie typen verdeeld. Nu, met de bovenstaande informatie in gedachten, kan men beslissen welke organisatie de Islamitische grondbeginselen volgt en welke niet. De organisatie wiens volgens de Islamitische grondbeginselen handelen zijn inderdaad de waarheid en het volgen van hen is juist. En Allah is de Alwetende!


Mufti ‘Abd al-Wajid al-Qadri
Al-Fatawa Europa p. 294