Antwoord: “Wij behoren aan Allah en wij zullen tot Hem terugkeren.” [2:156] Insgelijk is het verbreken van het vasten in de maand Ramadan zonder excuus verboden, en nalatigheid in de maand Ramadan heeft uiterst ongunstige gevolgen. Evenzeer, om het vasten van een mede-moslim te laten verbreken is ook uiterst verboden en verdient een pijnlijke straf. Als een islamitische grondwet hier gereguleerd werd, dan zou dit soort onwetende imams mogelijk de doodstraf krijgen. Niettemin horen de moslims zich vrijwillig in te spannen om de islamitische grondwet te beschermen. Als op een maatschappelijke wijze geen disciplinair straf kan worden gegeven, dan kan toch de ontzetting van relaties worden bereikt. Oftewel, het stoppen met het hebben van contact met zulke imams. Echter, als hij oprecht berouw toont en de bekwaamheid heeft om een ​​imam te blijven, dan kan hem een ​​voorwaarde worden gesteld dat hij niet zonder geldig onderzoek geen grondwettige uitspraken kan doen.

 

De Koran gaf hen het ontslag van het vasten die in de gemoedstoestand zijn van het reizen. Dit is absoluut niet het geval wanneer de reis nog niet is begonnen en er al autonomie van het verbreken van het vasten is—Bij Allah is toevlucht! “En als u reist, dan een gelijk aantal vasten op andere dagen.” [2:185]. En in de gemoedstoestand van het reizen is vasten zelfs nog beter, behalve voor de islamitische soldaat.

 

Reizen op het droge betekent een afstand van 57 mijl in het Engels. Die hier gebruikte meeteenheid is bijna 92 ​​kilometer. Reizend minder dan deze afstand kan men nooit als reiziger worden beschouwd. De genoemde persoon in de vraag, als hij zijn vasten brak door het advies van de genoemde Imam, dan moet hij die ene vasten inhalen [Qadha] samen met twee maanden ononderbroken [40 dagen] vasten als compensatie [Kaffarah]. En als hij niet de kracht heeft om dit alles vasten, dan moeten zestig armen beide keren buikvol worden gevoed en één vasten moet worden ingehaald [Qadha]. Als de genoemde persoon voorneemt om te reizen en daarbij het vasten verbreekt, dan zelfs is het voor hem noodzakelijk om het in te halen [Qadha] en een compensatie [Kafarrah] te geven. En Allah weet het beter.