Vasten (Ramadan)
Waarom zouden we vasten op de 27e van de maand Rajab?
فِي رَجَبٍ يَوْمٌ وَلَيْلَةٌ مَنْ صَامَ ذَلِكَ الْيَوْمَ ، وَقَامَ تِلْكَ اللَّيْلَةَ كَانَ كَمَنْ صَامَ مِنَ الدَّهْرِ مِائَةَ سَنَةٍ وَقَامَ مِائَةَ سَنَةٍ وَهُوَ لِثَلاثٍ بَقِينَ مِنْ رَجَبٍ ، وَفِيهِ بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
In Rajab is er een dag en een nacht, alwie die dag vast en die nacht doorbrengt met vrijwillige gebeden is overeenkomstig met honderd jaar vasten en honderd jaar waakzame nachten. En dat is de 27e Rajab die de dag is dat Allah Muhammad’s (Allah schenke hem zegen en vrede!) profeetschap openbaarde. (Imam al-Bayhaqi zei dat deze overlevering is verworpen [Munkar]) [al-Firdaws: #4381; Shu’b al-Iman: #3811; Kanz al-Ummal: #35169]
Een soortgelijke marfu overlevering van Anas (Allah hebbe hem welgevallen!) door Aban b. ‘Ayyash:
في رجب ليلة يکتب للعامل فيھا حسنات مائة سنة، وذلك لثلث بقين من رجب فمن صلي فيه اثنتي عشرة رکعة يقرأ في کل رکعة فاتحة الکتاب وسورة من القرأن، ویتشھد في کل رکعة ويسلم في اخرهن، ثم يقول، سبحن اﷲ والحمدﷲ ولااله الااﷲ واﷲ اکبرمائة مرة ويستغفر اﷲ مائة مرة ويصلي عن النبي صلي اﷲ تعالي عليه وسلم مائة مرة ويدعولنفسه ماشاء من امر دنياه واخرته ویصبح صائمافان اﷲ یستجیب دعاء کله الاان بدعوفي معصية
Er is één nacht in Rajab, degenen die goede daden doen, zullen met honderd jaar goede daden beloond worden en dat is de 27e nacht van Rajab. Degene die 12 rakat leest, in elke gebed Soera al-Fatiha en een andere Soera, en na elke twee rakat na al-Tahyat en Salaam 100 keer subhan-Allah-wa’l-hamdulilah wa-la-ilaha-il-Allah-wallahu-akbar, 100 keer Istighfar, 100 keer Salawat, en smeekt voor zijn nodigheid in deze wereld en het hiernamaals en vast bij dageraad dan zal Allah al zijn smeekbedes accepteren behalve die smeekbede die voor een zonde is. [al-Bayhaqi zei dat deze overlevering zwakker is dan de vorige] Hafiz b. Hajar zei dat twee overleveraars vermoedelijk leugenachtig zijn. [Shu’b al-Iman: #38121; Kanz al-Ummal: #35170; Mathubat bil-Sunnah: p.252]
Een overlevering van Anas (Allah hebbe hem welgevallen!) in Fawa’id Hunad:
بعث نبیا فی السابع والعشرین رجب فمن صام ذٰلک الیوم ودعا عند افطارہ کان لہ کفارۃ عشر سنتین
27e Rajab heb ik mijn profeetschap ontvangen, wie op die dag vast en smeekt ten tijde van de Iftar heeft een schadeloosstelling van tien jaar zonden. (Deze overlevering is verworpen [Munkar]) [Tanziyya al-Shariyyah: #41]
Een mawquf-overlevering in Abi Mu’adh Murawzy door Shahr b. Hawshab van Abu Hurayrah (Allah hebbe hem welgevalle!):
من صام یوم سبع وعشرین من رجب کتب اﷲلہ صیام ستین شھراوھوالیوم الذی ھبط فیہ جبریل علی محمد صلی اﷲتعالٰی علیہ وسلم بالرسالۃ
Wie de 27e Rajab vast dan schrijft Allah voor hem de beloning voor het vasten van zestig maanden, en het is die dag dat Jibril (Allah schenke hem vrede!) de Boodschap aan Muhammad (Allah schenke hem zegen en vrede!) overbracht. [Tanziyya al-Shariyyah: #41]
In Tanziyya al-Shariyyah [3/161] staat van Mathabuta bil-Sunnah [p. 234]: dit is beter dan al die hadiths die in dit hoofdstuk aan de orde kwamen. Kortom, van dit is de bron en in [het aanmoedigen van] goede daden zijn zwakke hadiths aanvaardbaar binnen de eensgezindheid van de vier [wetscholen]. En Allah weet het beter.
al-Imam Ahmad Rida al-Baraylwi
15-Shawwal-1317 || ≈ 13-Feb-1900
Al-‘Ataya al-Nabawiyya fi’l-Fatawa al-Ridawiyyah 10:647#273